Story of Mokong & Mokang PART 35 By: Norbie Borja

Nung marinig ko ang balita agad akong kinilabutan, tumayo ang mga balahibo ko, na nginginig ang buong kalamnan ko, yung tipong gusto kong mawalan ng malay sa kinatatayuan ko. Tama ba ang naririnig ko? Isang nakakagimbal na balita ang sasalubong sa isang nakaka excite na gabi na inaabangan ko.

MAMA JADE: Ohh anak, mag ingat ka mamaya ma bubog ka. (biglang nag tungo sa kinatatayuan ni JANE)

KELLY: Beshy ayos ka lang?

Nakatulala lang ako at tila hindi ko marinig ang mga sinasabi nina MAMA at KELLY. Paulit na sumasagi sa isipan ko ang balitang narinig ko.

MAMA JADE: Alam ko nagulat ka sa narinig mong balita, pero hindi naman siguro anak.

KELLY: Tama si MADER, wag kang mag alala jan. Safe si PAPA CARL.

JANE: Paanong hindi ako mag aalala? ilang oras na syang walang update sakin? paano kung??? (sabay napaluha)

MAMA JADE: Nakkk, kumalma ka muna. Hindi lang naman iisa lang ang eroplanong bumabyahe pa MANILA from SINGAPORE.

Kahit pilitin kong ikalma ang sarili ko, hindi ko magawa. Paano ba naman ako kakalma kung yung taong Mahal ko ay maaring may kaugnayan sa isang malagim na aksidente.

KELLY: Beshy, stop crying na... Okey si PAPA CARL. Malay mo kaya sya hindi nakapag response sayo may reason siya?

JANE: Anung reason? kilala ko yung lalaking yun, sinasabi nya sakin kung may gagawin man sya or may ng yari sa kanya.

MAMA JADE: Hantayin muna natin kung anung magiging susunod na update.

JANE: MAMA hindi na ako makapag hantay. Gusto kong malaman kung SAFE ba sya, nasan naba siya, bakit hindi siya nag uupdate attt... (umagos ang luha) kung makakasama ko pa ba sya.

KELLY: Ang nega mu naman BESHY! Wag ganyan...again, PAPA CARL is SAFE.

Kahit anung pang hihikayat sakin ni MAMA at KELLY na SAFE si MOKONG, hindi ko mapanghawakan ang salita nila dahil hindi ko naman alam pa ang ng yari. Matatahimik lang ako kapag may nakapag sabi sakin na official na SAFE nga siya.

Habang patuloy akong kinakalma nina MAMA at hawak ang Cellphone ko, bigla itong nag ring. Tinignan ko at si "JAMES" pala ang tumatawag. May pag aalin langan akong sagutin ang tawag niya dahil natatakot ako na baka masamang balita ang sambitin niya. Pero kailangan, para sa ikatatahimik ko at agam agam ng damdamin ko.

JANE: Ahmm helo JAMES.. (kinakabahan na bigkas)

JAMES: Helo, buti naman at sinagot mo agad. (nag mamadaling sabi)

Habang hinahantay ko ang mga susunod na sasabihin ni JAMES kumakabog ang dibdib ko sa nerbyos.

JANE: Bakit napatawag ka?

JAMES: Siguro naman napanuod nyu yung balita? about the Plane Crash?

JANE: JAMES....(malungkot na sabi)

JAMES: Nasa bahay kaba? susunduin kita ngayon jan.

Hindi nabanggit ni JAMES kung bakit niya ako susunduin sa bahay, ang daming nag lalarong dahilan sa isip ko kung bakit. Pero mas itinatatak ko sa isipan ko ang mga positibong dahilan. Nung makarinig na kami ng busina agad agad akong lumabas ng bahay, kasama ko si KELLY at si MAMA naman naiwan sa bahay para mag bantay.

MAMA: Anak.. mag iingat kayo hah!, KELLY balitaan mo agad ako! Alalayan mu yan si JANE, alam mo naman lumilipad ang isip niyan ngayon.

KELLY: Don't worry MOMMY, akong bahala kay BESHY.

MAMA: O siya sige, mag dadasal lang ako.

Pag ka sakay na pag kasakay namin sa kotse ni JAMES agad ko siyang tinanong.

JANE: JAMES, pleaseeee sabihin mo na kung para san ba tong lakad natin.

JAMES: Hmmm, pero JANE basta promise please stay Calm.

JANE: Hindi na nga ako mapakali sa nararamdaman ko, pilitin ko mang kumalma, hindi ko magawa.

JAMES: (Huminga ng malalim) JANE..it's all abouttt..

JANE: CARL, alam ko naman. Pero please wag mo na ko pakabahin, need ko malaman kung anung ng yari sa kanya. Safe ba sya? okey ba sya? nasan naba sya JAMES (bumuhos ang luha)

KELLY: Ayan nag cryyyy na naman si BESHY, sabihin muna kasi PAPA JAMES. Sabihin mo na tayo na. charot lang, anu ba kasi ang ng yari sa BFF mu?

JAMES: Malubha ang kalagayan ni CARL... kaya kita sinundo para makita mo ang sitwasyon niya.

KELLY: So totoo ngang kasama siya sa Plane Crash? Jusko LORD, please help PAPA CARL.

JAMES: Tama ka KELLY. Let's pray for CARL's fast recovery.

Kasabay ng balitang narinig ko mula kay JAMES, natulala lang ako. Para akong tulig na walang naririnig sa paligid, nag blanko ang isipan ko at napapikit nalang ako at bumuhos ang luha sa mga mata ko. Ngayon malinaw na sakin ang lahat, pilitin ko mang mapanatag ang kalooban ko, pero isinisigaw nito at ipinagdarasal ang pagiging maayos ng taong mahal ko.
Tinanong ko si GOD kung eto ba ang regalo niya sa napakasayang relasyon namin, may pag tatampo ako sa ng yayari. Pero hindi ko dapat isisi ito sa kanya, alam kong challenge lang ito para mas maging matatag kaming dalawa.

Nung marating na namin ang Hospital na pinag dalahan daw kay MOKONG, parang gusto kong mag teleport agad sa tabi niya at yakapin siya ng sobra at iparamdam ang salitang mahal na mahal ko siya kahit anu pang mang yari sa kanya. Habang papalapit kami sa kwarto kung nasan si MOKONG, halos hindi ko mahakbang ang mga paa ko. Kakayanin ko kayang makita ang sitwasyon niya, pero ang pinaka masakit na tinatanong ko sa sarili ko kung kakayanin ko bang hindi na siya makasama. Kapag naiisip ko yan agad akong napapailing at napapapikit ng madiin. Hindi! hindi! nangako siya sakin na nanjan lang siya palagi para pasayahin ako at bumuo ng masayang pamilya kasama ako.

Dahan dahan binuksan ni JAMES ang pintuan, at bumungad sakin ang lalaking pinakamamahal ko. Mahimbing na natutulog na tila walang kaalam alam na maraming taong nag aalala sa kanya. Nadatnan ko din ang mga kaibigan niya na halos hindi maipinta ang mukha sa sobrang kalungkutan. Unti unti akong lumapit kay MOKONG, may mga aparatus na nakakabit sa kanya, may mga galos sya at may benda sa ulo.

Hindi ko napigilan ang luha ko habang pinag mamasdan ang kalagayan nya. Hinawakan ko ang kamay niya, awang awa ako sa kalagayan niya. Kung pwede nga lang na ako nalang ang pumalit sa sitwasyon niya. Hindi ko napigilan ang sarili ko at kinausap ko siya.

JANE: Oiiii MOKONG, gumising kana nga jan, ang daya mo naman diba sabi mo sabay nating sasalubungin yung Monthsary natin (habang humahagulgol) Diba nag promise ka! gumising ka na nga jan, wag mu naman akong takutin. Natatakot na ako, hindi ko alam ang gagawin ko kapag nawala ka.

KELLY: Beshy... wag ka mag alala magiging maayos din si PAPA CARL.

JANE: KELLY, papaano kung hindi? natatakot ako sa pwedeng mang yari sa kanya.

JAMES: Sabi ng Doctor naging malaki ang naging damaged sa ulo ni CARL, hindi lang siya basta na tutulog. JANE... Sorry pero under comatose si CARL. (malungkot na sabi)

Sa sinabing yun ni JAMES, halos gumuho ang pag katao ko. Napakaliit daw ng tyansa na magising pa siya. Ayokong mawalan ng pag asa pero halos ganun narin ang pinahihiwatig ng pusot isipan ko, pero inilalaban ko parin ang tyansang makarecover sya at ibalik ang sigla ng relasyon naming dalawa.

JAMES: I think kailangan muna namin kayong iwan dalawa JANE. Para naman mabigyan ka namin JANE ng privacy at si CARL. Malay natin, bigla nalang siyang magising dahil alam niyang ikaw pala ang kasama niya.

PLEASE PLAY THIS SONG BEFORE READING IT
BORN FOR YOU - By Elmo and Janella
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Kami nalang ngayon ni MOKONG sa kwarto, hawak hawak ko parin ang kamay niya at pinag mamasdan ang mukha niya. Sana nararamdaman niyang nandito ako sa tabi niya at nag che cheer para sa ikagagaling niya. Habang pinag mamasdan ko siya bigla nalang siyang kumilos na tila nahihirapan huminga, natakot ako at lumapit ako ng malapit sa kanya.
Sumisigaw ako para tawagin sila JAMES dahil hindi ko alam ang gagawin ko. Pero parang hindi nila ako naririnig, tinignan ko yung aparatus na nakakabit sa kanya, isang aparatus na malalaman ang tibok ng puso niya. Unti unti dumidiretso ang linya nito.

Masyado na akong ninenerbyos, dalidali akong pumunta papalapit sa pintuan para humingi ng tulong. Aambang bubuksan ko na sana ito ng biglang bumukas ito at bumungad sakin sina JAMES at nagulat ako sa dala niya.

JAMES: CONGRATULATIONS!!!!!

May dala siyang CAKE na hugis PANDA at mga LOBO.

Bigla akong naloka sa nakita ko, nag papatawa ba sila? Yung kaibigan nila nag aagaw buhay tapos sila tila gusto mag pa party sa mga dala nila.

JANE: Huh? anung CONGRATULATIONS? Bakit? para san? si CARL nag aagaw buhay tapos i co CONGRATS nyu ko? nag papatawa ba kayo? (inis kong sabi sa kanila)

JAMES: Parang hindi naman ahhh? ang lakas lakas nga ehhh.

JANE: Ano? teka hindi ko kita ma gets JAMES..

Nakita ko nalang na ngumuso si JAMES na tila may tinuturo sa likuran ko. Nag tataka talaga ako sa mga pinag gagagawa nila, kanina lang hindi maipinta ang mukha nila, tapos ngayon ang saya saya nila na parang walang ng yari.

Unti unti akong humarap sa likuran ko, at halos mapamura ako sa nakita ko. Bigla nya akong niyakap ng sobrang higpit, yakap na isa sa mamimiss ko kapag nawala siya.

CARL: HAPPY 6TH MONTHSARY MOKANG KO!!!!

Nananaginip ba ako? kanina lang nag hihingalo siya at hinahabol ko ang oras para maisave lang siya tapos eto sya ngayon nakatayo sa harapan ko at mahigpit ang pag kakayakap sakin.

JANE: Teka teka!!! Minumulto mo naba ako?

Kinurot kurot ko pa ang pisnge ko para makasigurado kung panaginip lang ba ito, pero hindi totoong ng yayari.

CARL: Grabe ka naman jan, ang gwapo ko namang multo.

Habang mahigpit ang pag kakayakap ko kay MOKANG, bigla siyang nanahimik at hindi gumagalaw. Kinalas ko ang pag kakayakap ko sa kanya para ma check kung okey lang ba siya, baka hinimatay siya sa mga pang yayari. Nakatitig lang sya sakin at nakikinita kong papatak na naman ang mga luha sa Mata niya.

JANE: Ang sama mo huhu. (aambang maluluha)

CARL: Ohhh bakit? hindi kaba na surprise?

JANE: Gusto mo bang mag ka sakit ako sa puso sa pinag gagagawa mo?

CARL: Hindi ahh, syempre aalagaan ko yang puso mu kasi pag mamay ari ko na yan.

JANE: Ehh anu tong mga kalokohan na to?

CARL: Hmmmmm sorry na MOKANG, gusto lang talaga kitang i surpise sa MONTHSARY natin. Sabi naman sayo sabay nating sasalubungin diba?

JANE: Hindi mo ba alam kung gaano ako nag aalala? hindi mo ba alam kung gaano ako natatakot? hindi mo ba alam kung gaano kasakit yung nararamdaman ko nung malaman kong naaksidente ka? (bumuhos ang luha)

Medyo na guilty ako sa ginawa ko at niyakap ko si MOKANG ulit ng mahigpit.

JANE: Akala ko iiwan muna ako (habang humahagulgol)

CARL: Diba sabi ko naman sayo nandito lang ako sa tabi mo at handang pasayahin ka?

JANE: Eto ba yung meaning ng pag papasaya sakin? ang pag alalahanin ako?

CARL: Sorry na nga eh, hindi naman dapat talaga ito yung way ko para i surprise ka eh.

JAMES: Tama si CARL, JANE. Nag kataon lang na sumakto na yung same flight ng pinuntahan niya ay nag karoon ng aksidente. Loko kasi yan eh, sabi ko ng wag ng ituloy to at yung nauna nalang na plan niya pero makulit talaga yang BF mu tskkk..

KELLY: Hay nako naloka din ako BESH, nung lumabas kami sinabi sakin ni JAMES na palabas lang lahat gusto na sana kita pasukin sa kwarto at sabihin na set up lang to para i surprise ka ni PAPA CARL. Naloloka na kasi ako BESH sayo para kang si SISA.
.
.
.
KELLY FLASHBACK

JAMES: KELLY halika dito may sasabihin ako sayo.

KELLY: Ene yun PAPA JAMES? Wag mong sabihin mag tatapak ka na ng nararamdaman para shekin, enebe! (sabay hawi sa buhok sa kaliwang tenga)

JAMES: Ou may ipagtatapat ako.

KELLY: Uhhhhhh sabi ko na nga ba may lihim kang pag tingin sakin(sabay hampas sa balikat ni JAMES) Ohhhmmmgggg. Naiiyak na si junjun.

JAMES: Loko! Ganito kasi yun, set up lang lahat to.

Nung marinig ko yung sinabi ni JAMES agad akong napasigaw, pero bigla nyang tinakpan ang bibig ko at halos mayakap niya ako. May naramdaman akong matigas na bagay na dumampi sa pwetan ko.

JAMES: Kumalma kalang shhhh wag kang maingay.

Iginalaw ko ang ulo ko ng dalawang beses para iparating ang pag sang ayon ko kay JAMES kaya ayun inalis nya ang pag kakatakip sa bunga nga ko.

KELLY: PAPA JAMES, bakit mu naman inalis yung pag kaka yakap mo sakin, diba dapat yung kamay mu lang sa bibig ko.

JAMES: Ayy ehh hehe syempre ayos na naman eh..

KELLY: Naku huh, ayos na ayos talaga may something na tumusok sa pwet ko ang tigas. Ikaw huh! sabi ko na nga ba may pag nanasa ka sakin.

JAMES: Waaa!!! hindi ahh cellphone ku yun loko ka! (sabay inilabas sa bulsa ang cellphone)

KELLY: Ayyy akala ko naman kung anu na! but anyways, grabe kayo talagang set up lang ito?

LOUIE: Yes! hehe si CARL kasi gusto nya i surprise daw si JANE.

KELLY: Naku nakakaloka kayo! hindi nyu ba alam na halos atakihin na sa puso si BESHY kakaisip kay PAPA CARL! Tapos sinet up nyu pa! tskkkk

JAMES: Kaya nga ehh si CARL kasi maloko, hindi naman talaga to yung plan namin. Actually kanina pa nandito si CARL sa MANILA at nag iisip kung paano ang magandang suprise kay JANE, eh sakto may nabalitaan kaming eroplano na naaksidente na same sa time na sinabi ni CARL kay JANE na sinakyan nya, kaya ayun sa sobrang loko tinake advantage yung ng yari kaya ayan nandito tayo ngaun.

KELLY: Malamang imbyerna nyan si BESHY, pero anyways at least safe naman pala si PAPA CARL. Pati ako na dala nya sa palabas nyu ha!

Habang inaayos namin yung mga dadalhin namin sa loob ng kwarto ni PAPA CARL para i surprise si BESHY, ayun narinig ko nalang na tumili ka ng malakas at gumora na kami sa kwarto mu agad agad.

JANE: Mga bwiset kayo!!! huhuhu, lalo kana! (tumingin kay CARL) Ang sama sama mo jan, sabi mo na ganung oras ang flight mo, kaya super alala ako ng malaman ko na yung eroplano na may same time ng flight mo ay naaksidente.

CARL: Hindi ko kasi pinaalam sayo na maaga ang flight ko pabalik kasi nga balak kitang i surprise, tapos sumakto naman na may aksidente nga kaya agad agad nag change plan kami hihi.

JANE: Ewan ko sayo!!! natatawa ka pa jan, kaya pala nag tataka ako instead na DADDY mo ang madatnan ko dito sa loob eh mga tropa mo. Hayss grrrrrr

CARL: Hihi churiiii ulit MOKANG ko, at least nakita at narinig ko kung paano ka mag worry kapag nawala na ako.

JANE: Hindi mo ba alam na nag woworry din si MAMA sa ginawa mong to.

KELLY: Beshy, wag kang mag alala tinawagan ko na si MUDRA at pinaalam ko na sa kanya. Habang tumatawag nga ako todo dasal padin si MADER. Naloka nalang nung nalamang palabas lang pala ang lahat. Naku CARL makukurot ka daw ni TITA sa singit! Pero kung gusto mo ako nalang kumurot sa singit mu hihihi.

JANE: Nakakainis kayo!!! tskkk!!! Daig ko pa na wow mali at na just for laugh sa mga pinag gagagawa nyu!!! grrrr!!!

JAMES: Sorry ka JANE nag ka BF ka ng maloko eh, atleast sa ganitong paraan niya lang yung ginagawa. Kesa lokohin ka niya sa paraang ikasasama lalo ng damdamin mu.

JANE: Naku yan? pag ginawa niya sakin yun hindi lang ganyang sugat at benda ang dadanasin niya.

LOUIE: Aba pre narinig mo yan, mukhang titino ka talaga kay partner mu.

CARL: Sussss wala naman syang dapat ika worry, dahil hindi ko na kailangan tumingin pa sa iba. (lumapit kay JANE at hinawakan ang kamay) Diba nga MOKONG, lagi mong tatandaan na walang sinuman ang makakaeksena sa Love Story natin dahil ikaw lang naman ang Queen at Boss ng kwento ng buhay ko.

JANE: Ewan ko sayo! Alisin mo na nga yang mga pinag gagagawa mo sa mukha mo, pa benda benda kapang nalalaman. Gusto mo talaga totohanin ko yan?

CARL: Hala sya ohhh, gusto mo na ba talagang mawala ako?

Biglang natahimik si JANE at umiling.

JANE: Hindi ko kaya...(malamyang sagot)

CARL: LABYU MOKANG ko (sabay kiss sa forehead ni JANE)

JANE: MAS MAHAL NA MAHAL KITA MOKONG ng buhay ko. (sabay niyakap ng mahigpit si CARL)

Hindi ko talaga alam kung naka recover na ako sa ginawang to ni MOKONG, although masaya ako dahil alam kong SAFE siya. Pero na bwibwiset ako kapag naaalala kong set up lang pala lahat. Grrr kung hindi ko nga lang MAHAL tong lalaking to baka na jombag ko na to ng wala sa oras. Pero THANK YOU GOD dahil dininig nyu ang dasal ko na akala ko ay katapusan na ng Love Story naming dalawa.

Kagaya ng pangako niya, sabay kaming naming sinalubong ang 6th Monthsary namin. Hindi lang kaming dalawa kasama narin ang mga barkada nya at si BESHY KELLY na todo Aura sa mga tropa ni MOKONG. Kulang nalang sabihin niya sa mga ito na i gang rape siya. Hayss kelan kaya sya mag babago sa ka harutan niya. Nagustuhan nila ang luto ni MADER at simot na simot talaga ang hinanda namin. Medyo na sermunan si MOKONG ni MAMA sa kalokohang ginawa niya. Pero inako niya naman lahat ng sermon, dahil gusto nya lang daw akong i surprise ng bongga. Well masasabi kong nag tagumpay siya, kahit sino namang Partner ma susurprise lalo na kung health ng taong mahal mo ang nakasugal sa trahedya. Sa sobrang sarap ng mga kwentuhan hindi namin na mamalayan na mag 1am na pala.

JANE: MOKONG mag iingat ka huh! Naku pag inulit mu pa yung ganitong surprise ek ek mo, mananagot kana talaga sakin!

CARL: Opo MOKANG ko promise hindi na mauulit (sabay hawak sa pisnge ni JANE at halis sa nuo) HAPPY 6TH MONTHSARY ulit my one and only MOKANG, MAHAL NA MAHAL KITA.

JANE: Hhmmm Opo MOKONG ko, salamat talaga at ligtas ka. HAPPY 6TH MONTHSARY din sa atin. Mas MAHAL na MAHAL kita
.
.
.
.
.
.
.
.
1 Week matapos ang MONTHSARY namin ni MOKANG, nakatanggap ako ng tawag kay MOMMY. Uuwi daw siya ng Pilipinas para i check ang nagiging takbo ng kumpanya, medyo nag worry ako dahil hindi ko diretsahang masabi sa kanya na bumababa ang Sales na pumapasok dito. Natatakot din ako na baka kuhanin niya sakin ang pag ma manage nito. Pero malaki ang tiwala ko sa sarili ko na kayang kaya kong lagpasan kung anu man ito. One time napag usapan namin ni MOKANG kung anung magandang gawin para maiangat namin ang Sales ng company, pero kahit siya ay nahihirapan kung paano kami makababawi.

Ilang araw ang nakalipas, dumating na si MOMMY. Nag pa set agad sya ng isang meeting kasama ang mga Main Staff ng Company. Kabadong kabado ako at hindi ko alam kung paano ko i eexplain sa kanya ito.

JANE: MOKONG, wag kang mag alala im sure naman ma iintindihan ng MOMMY mu yung pinag dadaanan ng company natin. Lahat naman ng kumpanya na raranasan kung anu tong na raranasan natin ngayon.

CARL: Pero nag woworry talaga ako, paano nalang kung alisin nya ang privilege sakin na hawakan to? Haysss Kasalanan ko to, siguro nga hindi pa ako ganung ka ready para mag manage ng isang company. (sabay nalungkot)

JANE: Wag mung sisihin ang sarili mo MOKONG, actually may naisip akong paraan kung paano natin ito malalagpasan.

Nung marinig ko ang sinabi ni MOKANG, halos lumiwanag ang nararamdaman ko. Kaya walang atubili ko siyang tinanong kung anong idea ang naiisip niya para ma accomplish tong pinagdadaanan ko.

CARL: Talaga? pero pa paano?

JANE: Ganito yun makinig ka.
.
.
.
.
.
Ano kayang plano ang naiisip ni JANE para mai angat ang Company na mina manage ni CARL?

Magugustuhan kaya ng MOMMY ni CARL ang planong yun? o lalong siyang madidismaya sa sinapit ng kumpanyang inaasam asam niyang hawakan?

Abangan sa nag iisang FB Serye na Pakikiligin ka! Paluluhain!, Patatawanin! at Bibitinin sa mga kapana panabik na eksena!

Gusto nyu bang i share ang kilig ng ating FB SERYE? Tag nyu na sila!!!
Wag ding kalimutan mag bigay ng bonggang comment nyu! Para ma DEDICATE sayo ang susunod na eksena!

#StoryofMokongCARLandMokangJANE <3
#SOMCAMJ <3