Story of Mokong & Mokang PART 25 By: Norbie Borja

Habang patuloy ang aking pag eemote sa harap ng picture ni PAPA, hindi ko namalayan na nasa likod ko na pala si MAMA.

MAMA: Nasa sa iyo pa pala yang sulat ng PAPA mo.

JANE: Opo, pinulot ko po to nuong tinapon mu.

MAMA: Gusto ko lang malimutan yung mga masasamang pangyayari.

JANE: MAMA pwede humingi ng Favor?

MAMA: Ano yun?

JANE: Pwede po pa hug ng mahigpit?

Lumapit sakin si MAMA at niyakap ko siya ng mahigpit, bumuhos ulit ang mga luha na kinikimkim ng mga mata ko.
Hanggang ngayon kasi dinadamdam ko padin ang pag kawala ni PAPA. Kung nabubuhay sana siya, kasama ko siya sa
pag akyat sa stage nung graduation ko at mag sasabit ng medalya sa harap ng madaming tao. Minsan napaka unfair din
talaga ng buhay, kung sino pa yung mga taong ayaw mong mawala sayo yun pa yung tila mag lalaho na parang bula.

MAMA: Tama na nak, tanggapin nalang natin. Masaya na si PAPA mu kung nasan man siya ngayon. At alam kong ginagabayan niya tayo. (habang hinihimas ang likod ni JANE)

JANE: Pasensiya na po MA kung masyado lang akong nagiging emosyonal.

Natigil nalang ang usapan namin ni MAMA nung biglang may bumusina.

MAMA: Oh nanjan na si CARL, punasan mo na yang luha mo. Hindi kana tuloy nakapag almusal. Saglit lang igagawa nalang kita ng sandwich.

JANE: Mama e pandesal lang meron tayo diba?

MAMA: Ayyy oo nga pala nak, sorry pinasosyal ko lang kaw talaga.

Habang hinahantay ko si MAMA sa pag papalaman sa pandesal na ipapabaon niya. Siniksik ko sa wallet ko yung sulat ni
PAPA. Kaya bwisit na bwisit din ako nun kay MOKONG nung tinago niya yung wallet ko, dahil nandun din yung sulat na ito.
Buti nalang talaga hindi nawala. Kinuha ko yung shades ko sa bag ko at sinuot. Ayoko ko kasing makita ni MOKONG na
namumula yung mga mata ko.

Habang nag lalakad ako papalapit sa sasakyan ni MOKONG, nakabukas ang bintana niya. Nakadungaw siya sakin at abot
tenga ang ngiti. Lumabas siya ng kotse, para buksan ang pintuan sa uupuan ko.

JANE: Oh bakit ang saya saya mo? anung meron?

CARL: Hmm wala lang, JANE coke kaba?

JANE: Bakit? kasi kasing seksi ako ng COKE?

CARL: Hihi alam ko naman yun. Dali na sabihin mo bakit?

JANE: Hmmm beket?

CARL: Ikaw kasi ang HAPPINESS ko. (sabay pisip sa pisnge ni JANE)

JANE: Ayysus! Aga aga bumabanat ang MOKONG ko.

CARL: Oh bakit naka shades ka? makulimlim naman eh.

JANE: Eh bakit ba? pag makulimlim hindi na pwede mag shade?

CARL: Wala lang, ngayon lang kasi kita nakita nag ganyn.

JANE: Ganon ba? o sige araw arawin, pati gabi gabihin ko para madaming beses na.

CARL: Sungit naman this MOKANG, nag tatanong lang naman eh.

JANE: Sinasagot lang naman kita, actually my sore eyes ako.

CARL: Whaaatt??! Patingin nga!!! (sabay aambang kukunin yung shades na suot ni JANE)

JANE: Uiii!! manahimik ka nga jan! Mahawa ka sige!

CARL: Ano naman kung mahawa ako? MAHAL naman kita, kaya kahit ano pa yan handa akong isakripisyo.

JANE: Tseee!!! Bolero, patola ka! joke lang yun syempre! Siya nga pala pwede daan tayo sa simbahan saglit? medyo maaga aga pa naman.

CARL: Yess may BOSS MOKANG! (Sabay saludo kay JANE)

Nung makarating kami sa simbahan. Sabay kaming lumuhod ni MOKONG at mataimtim na nag dasal.

JANE: "Hello PAPA GOD, una po sa lahat nag papasalamat ako sa mg biyayang binigay nyu sakin. Sana po mas i Bless nyu pa po kami ni MAMA para mas makasurvive sa araw araw naming pamumuhay at bigyan ng magandang health, lalong lalo na si MAMA, hindi ko na kasi kakayanin pa kung pati siya ay mawawala. Kung may mga kasalanan man po akong nagawa sana po patawarin nyu ako. Sana matupad na yung lagi kong pinag darasal sa inyo, makamit na sana ni PAPA yung hustisya sa pag kamatay niya. Naniniwala po ako na dadating ang araw na malalaman din namin ang totoo. Nag papasalamat din po pala ako dahil binigyan nyu po ako ng lalaking mag mamahal sakin ng totoo, sana siya na ang makasama ko sa harap ng altar nyu PAPA GOD. Maraming salamat po ulit."

CARL: "Hello PAPA GOD, pasensiya na po kayo kung lagi akong nakakalimot bumisita sa tahanan nyu. Buti nalang
binigyan nyu ako ng partner na laging nag papaalala na magdasal sa iyo. Tuwing bago kasi kami matulog, hindi siya
nakakalimut paalalahanan akong mag dasal. Napaka swerte ko talaga sa kanya. Salamat sa mga Blessing naibinibigay nyu
sa Family namin. Wag nyu din po sana pababayaan ang Health namin, lalo na si MOMMY. Maraming maraming salamat ulit
sa pag bibigay nitong babaeng nasa tabi ko na mahal na mahal ko, sana siya na ang makasama ko sa harap ng altar nyu PAPA GOD."

Natapos na akong mag dasal pero si MOKONG nakaluhod padin, napapaisip tuloy ako kung ano bang dinadasal nito.
Nakatingin lang ako sa kanya ng biglang halos mapasubsob ang ulo niya dahil ayon pala nakatulog na pala.

CARL: Hi JANE, tapos kana pala.

JANE: Ayy opo kanina pa nga kita hinahantay matapos eh, ayon pala nakatulog kana ata habang nag dadasal kaloka!

Habang nag lalakad kami palabas ng simbahan.

CARL: MOKANG, wait lang CR lang ako saglit ah? kanina pa kasi ako na wiwiwi.

JANE: So iiwan mo ko dito?

CARL: Ayyy gusto mu ba samahan ako? (sabay hihilahin si JANE)

JANE: Baliw! manahimik ka nga jan, biro lang.

May trauma na ako sa pag CCR ni MOKONG, agad kong chineck ang bag ko baka mamaya may nawawala nanaman. Baka kasi biglang pinag ti tripan niya nanaman pala ako. Nagulat nalang ako ng my biglang kumalabit sa braso ko.

KID: Ate pahinge naman po pambili ng pag kain.

JANE: Juske, ginulat mo naman ako. Oh sige wait huh.

Inabot ko sa bata yung pandesal na binigay sakin ni MAMA. Hindi pa naman ako nakakaramdam masyado ng gutom at sa
pantry nalang ako kakain mamaya. Kaya ayon binigay ko sa kanya. Agad niya itong binuksan, naloka ako sa kanya ng bigla
siyang nag salita.

KID: Ayy Mayonnaise lang, walang ham.

Aba lokang bata to, binigyan mu na nga nag hanap pa ng Ham. Kaloka! Natatanaw ko nang pabalik si MOKONG. Nung papaalis na kami binalikan ko yung bata. Inabutan ko pa siya ng 100pesos para may pambili siya ng makakain niya. Buti
naman at nag pasalamat siya, akala ko mag rereklamo siya na bakit hindi 1000 ang binigay ko sa kanya. Baka mahimatay
na ako sa sobrang pag ka demanding niya.

Habang nakasakay kami sa sasakyan, biglang nag salita si MOKONG.

CARL: MOKANG excited ka naba bukas?

JANE: Syempre naman! Baka nga hindi na ako makatulog nito mamaya.

CARL: Ako din excited na hihi, kasi kinabukasan flight na natin. Tapos kinabukasan sa nun ay 1st Monthsary na natin.
(sabay ngiti kay JANE)

JANE: Ou nga eh, ang bilis ng araw nu.

CARL: Hindi lang araw ang mabilis, pati tong pag tibok ng puso ko sayo.

JANE: Sowwss! dumale ka na naman jan! Yabyu MOKONG ko.

CARL: Mahal na mahal din kita MOKANG ko. (sabay hawak sa kamay ni JANE) Teka nakapag impake ka naba?

JANE: Hindi pa nga eh, mamaya nalang pag uwi. Si MADER EARTH nga mas excited pa sakin, ayun ready na ang lahat,
nakaimpake na. Kulang nalang mag swimsuit na siya.

CARL: He..He.. Ako nga din mamaya palang mag aayos. Ay teka nga pala, bukas 3hrs before flight dapat nasa airport na
tayo.

JANE: Ayy bakit ang aga? masyado namang excited. Hindi ba pwede 30minutes before.

CARL: Haha! Hindi ganon yun MOKANG, dapat mas maaga ka talaga ng 3hrs bago ang flight. Kasi madami pang checking
na gagawin dun.

JANE: Ay ganern ba diba ang flight natin is 6pm pa ng hapon? so kailangan mga 3pm nadun na tayo?

CARL: Yappp ganun nga.

JANE: Grabe huh! Hindi pala makaka eksena ang FILIPINO time sa mga ganyan.

CARL: Kaya mga before 2.30pm susunduin ko na kayo sa house.

JANE: Eh pano pag pauwi? sino mag drive ng KOTSE mu?

CARL: Isasama ko si MANONG DRIVER para siya ang mag drive.

Pag katapos ng trabaho namin ni MOKONG agad niya akong hinatid pauwi sa bahay, para daw makapag ayos agad ako sa
mga dadalhin ko.

Pag dating sa bahay, tumulong muna ako sa mga gawaing bahay. Pinag pahinga ko nalang si MAMA, kasi bawal sa kanya
ang masyadong mapagod. Mag 9pm nadin ako natapos, kaya its time para maayos ko naman yung mga dadalhin ko sa
BORA.

MAMA: Busing Busy ang anak ko ahh?!! excited kana ba nak?

Napalingon ako kay MAMA, nakita kong may suot siyang napakalaking sombrero na pang beach at naka sunglass pa ito.

JANE: Nahiya naman ako sa pag ka excited ko MA, ikaw nga yang todo pustura na oh? kulang nalang lumapag dito ang
eroplano at sunduin ka.

MAMA: Hihihi syempre naman, aba hindi ata ako papakabog. Kailangan may eksena din ako dun. (Sabay pose pose na
parang model)

JANE: Pak! Pak! Manang mana talaga ako sayo!

MAMA: Ayy nak may sunblock kaba jan? baka mangitim ang kutis natin mala labanos don?

JANE: Ako paba MA? syempre meron na, eto dala dala ko yung binigay ni MOKONG from BEAUPLUS na Sunblock Mist Oil
Based SPF 70. Ohh diba ang tarush!

MAMA: Buti nalang nak, yung naging partner mo ay BEAUTY PRODUCTS ang company hihi lalo tayong gaganda niyan.

Kaloka to si MADER talaga, ayun na nga finally lumabas na din siya ng kwarto at nag patuloy ako sa pag aayos ng mga
dadalhin ko. Naalala ko ang isang bagay na hindi ko dapat makalimutan dalhin sa Bora, yun ang ireregalo ko kay
MOKONG. Dali dali ko itong kinuha at inilagay sa isa sa bag na dadalhin ko. Kinuha ko rin yung picture na maliit ni Papa na
nakalagay sa lamesa ko. Gusto ko kasi kahit hindi namin siya mismong literal na makakasama, kahit sa mismong picture
manlang niya ay makasama namin ang presence niya.

Sadya talagang napakabilis ng Oras, THIS IS IT PANCIT! Ilang oras nalang mararating ko na ang pinapangarap kong lugar
na mapuntahan dito. Hihihi

Lumabas na kami ni MADER sa bahay, para doon nalang namin hantayin si MOKONG.

MAMA: Wait lang ibigay ko lang tong susi ng Hacienda kay TITA LOLENG mo.

JANE: Jusmiyo, nag ha hallucinate nanaman si MADER. Pero malay ko naman, na biglang may dumating na Blessing samin at mag karoon nga kami ng Hacienda. Sabi nga nila hindi nga naman masama mangarap.

Natatanaw ko na ang sasakya ni MOKONG na papalapit samin. Nung makarating siya sa tapat ng bahay namin, binuksan
niya ang bintana niya at nag sabi...

CARL: Wait nyu na ako jan, kami na mag buhat ng mga dala nyu.

Lumabas si MOKONG sa sasakyan nya, grabe ang gwapo naman ng MOKONG ko naka polo siyang navy blue habang
nakasabit dito ang shades niya, naka short na medyo brown at Naka top sider pang sapatos.

Agad na binuhat ni MOKONG at ni MANONG DRIVER ang mga dala namin. Ang laki laki ng bagahe ni MAMA akala mo abroad ang pupuntahan namin. Kulang nalang buong bahay ang bitbitin. Pati ata appliances sa bahay gustong isama
narin.

Natigil ang katahimikan sa sasakyan ng biglang nag salita si MOKONG.

CARL: Mukhang excited na excited ka TITA ah? (sabay ngiti nito)

MAMA: Syempre naman hihi.

JANE: Hindi nga halata MA, suot suot mo na agad yang pang outfit mo sa BORA. Nakasumbrero at shades ka pa.

MAMA: Ganon talaga nak, wag ka ng makielam jan. Walang basagan ng trip.

Dumating na kami sa TERMINAL, pero hindi pa kami pumapasok sa loob. Nag tataka ako kay MOKONG kung bakit hindi pa kami pumapasok sa loob. Kaya naman tinanong ko siya.

JANE: Bakit hindi pa tayo pumapasok?

CARL: Wait lang MOKANG, chill ka lang jan.

Ilang minuto din kaming nakatayo sa labas ng TERMINAL, hanggang sa makarinig nalang ako ng isang boses mula sa
aking likuran. Boses na tila hinihingal sa pag mamadali.

"Sorry i'm late!!!"

Napalingon ako at nagulat na AYY EMEYGEWD KASAMA KA?!

Sino kaya yung kasama sa pag BOBORA nila? bakit ganon nalang ang gulat ni JANE ng malaman na siya pala ang
hinihintay nila.

Push pa ba sa next PART? Please share this
Story of Mokong CARL and Mokang JANE!

#StoryofMokongCARLandMokangJANE